-
1 powoła|nie
Ⅰ sv ⇒ powołać Ⅱ n 1. (zamiłowanie) vocation, calling- czuć w sobie a. mieć powołanie do zawodu nauczycielskiego to have a vocation to be a teacher, to be a born teacher- był lekarzem z powołania medicine was his true vocation- zmalała/wzrosła liczba powołań kapłańskich the number of priestly vocations declined/increased2. Wojsk. call-up U■ minąć się z powołaniem to miss one’s vocation a. callingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powoła|nie
См. также в других словарях:
powołanie — n I 1. rzecz. od powołać. ∆ Karta powołania «pisemne wezwanie do odbycia czynnej służby wojskowej» 2. «skłonność, zdolność, zamiłowanie do czegoś; czyjeś przeświadczenie o tym, że pewien zawód, droga życiowa są dla danej osoby najwłaściwsze» Czuć … Słownik języka polskiego
